Cristina de Middel

http://www.lademiddel.com/

And Your Mother Too

Dog day afternoon 1975 dir Sidney Lumet

Sierpień 1972 roku. Sonny (Al Pacino) i Sal (John Cazale) napadają na bank w Brooklynie. Nic nie idzie po ich myśli. W skarbcu nie ma pieniędzy, a zamachowcy, którzy planowali szybką akcję, znajdują się w policyjnym oblężeniu z załogą banku jako zakładnikami. Pertraktować z nimi będą detektyw Moretti (Charles Durning) oraz agent FBI Sheldon (James Broderick).

Zmarły w ubiegłym roku SIDNEY LUMET już od czasów "Dwunastu gniewnych ludzi", swojego ekranowego debiutu, aż po ostatni obraz "Nim diabeł dowie sie, że nie żyjesz", badał tętno społecznych napięć i analizował skomplikowaną ludzką moralność. Taki też nieoczywisty przypadek i szczególny czas w historii opisuje film z 1975 r. "Pieskie popołudnie" mimo świetniej roli Johna Cazale (pierwszego męża Meryl Streep), to właściwe film jednego aktora. Al Pacino jest tak hipnotyczny, że skupia na sobie całą uwagę. Jego pierwszym znaczącym występem była rola w "Narkomanach" Jerry'ego Schatzberga z 1971 r. Potem kariera potoczyła się już błyskawicznie. Kolejne lata przyniosły rolę Michaela w "Ojcu chrzestnym" Coppoli, perełkę kina kontestacyjnego "Strach na wróble" (znów Schatzberga) i drugą część "Ojca chrzestnego". Gdy więc rozpoczęły się zdjęcia do filmu Lumeta, Pacino był tak wyczerpany psychicznie, że chciał zrezygnować z udziału w projekcie. Odwiodła go od tego informacja, że jako zastępstwo zatrudniony zostanie jego ekranowy rywal, Dustin Hoffman.

Autorem scenariusza do "Pieskiego popołudnia" jest Frank Pierson (Oscarowa nominacja za "Nieugiętego Luke'a"). Tekst inspirowany był rzeczywistymi wydarzeniami i opisującym je artykułem w magazynie "Life". Scenariusz przyniósł Piersonowi statuetkę Oscara.

1984 George Orwell

William Eggleston in the Real World (2005)

Wild Orchid 1989

Doug DuBois - "My Last Day at Seventeen"

a short TV piece done for Irish Television that highlighted Doug DuBois most recent work "My Last Day at Seventeen" which was developed over 4 years through the artist in residency programme at Sirius Arts Centre. Its presently on in the galleries here in Cobh for another week.

3/Drei dir. Tom Tykwer

Postrzyzyny dir. Jiří Menzel 1980

http://zalukaj.tv/zalukaj-film/14913/postrzyzyny_post_i_iny_1980_.html

Kobiety, których brak 2006

-konferencja prasowa Pawła Kukiza na temat Jednomandatowych Okręgów Wyborczych i ruchu "zmieleni.pl

Benedict J Fernandez

Fotografia wojenna - do zapoznania sie

Autorzy: Steff Adams, Pilar Albajar & Antonio Altarriba, Bernd Arnold, Andrej Barov, Theodor Barth, Harvey Benge, Paul Berger, Wolf Böwig, Peter Brinkemper, Dan Budnik, Krzysztof Cichosz, Hermann Claasen, Mauro Colella, Mike Crawford, Horst Faas, David Farrell, Benedict J. Fernandez, Fabiana Figueiredo, Igor Gielwanowski, Steve Hart, Andreas Herzau, Natalie Ital, Liu Jin, Philip Jones Griffiths, Pelle Kronestedt, Frederic Lezmi, James Lerager, Manuel López, Richard Lucas, Feng Mengbo, Joep van Moll, Simon Norfolk, Willem Overtoom, Christoph Püschner, Wang Qingsong, Chris Rauschenberg, Ari Saarto, Paulo dos Santos, Gunnar Schelhorn, Tina Schelhorn, Guido Schiefer, Fazal Sheikh, Matthew Sleeth, Anu Suhonen, Guenay Ulutuncok, Alex Webb, Wolfgang Zurborn

grubson

Marsz Niepodleglosci

Powstanie

11.11.12

On the road - Jack Kerouac

(…) Przez całe życie kuśtykam za fascynującymi mnie ludźmi, bo dla mnie prawdziwymi ludźmi są szaleńcy ogarnięci szałem życia, szałem rozmowy, chęcią zbawienia, pragnący wszystkiego naraz, ci, co nigdy nie ziewają, nie plotą banałów, ale płoną, płoną, płoną, jak bajeczne race eksplodujące niczym pająki na tle gwiazd, aż nagle strzela niebieskie jądro i tłum krzyczy „Oooo!”.

cel zawsze jest ten sam: mityczna droga, nieustanny ruch, przemieszczanie się z miejsca na miejsce. Ucieczka przed stabilizacją, która w końcu bohaterów dopada – starzeją się, zakładają rodziny, podejmują pracę. Wystarczy jednak niezapowiedziana wizyta kumpla, by ten kruchy porządek zburzyć, porzucić dom i znów wyruszyć w drogę, poczuć „ekstatyczną radość czystego istnienia”.

Historia Związku Radzieckiego

By The Ways, a journey with William Eggleston

The Kid - Charlie Chaplin (1921)

tr

Dye transfer

By the Ways: A Journey with William Eggleston

Red Bull and Felix

The Genius of Photography

Geniusz zaklęty w fotografii to seria filmów przedstawiająca najważniejsze zagadnienia fotografii na przestrzeni dziesięcioleci – od dagerotypu do fotografii cyfrowej, od portretów do fotografii dziennikarskiej, od sztuki do reklamy.

Ta fascynująca i mistrzowsko przygotowana seria jest nie tylko najdokładniejszym opisem 170-letniej historii fotografii, ale również niezwykłą próbą odpowiedzi na pytanie co powoduje, że jest się dobrym fotografem. Geniusz zaklęty w fotografii to obowiązkowa pozycja dla każdego kto, choć trochę, interesuje się fotografią.

Dzięki niezwykle starannie dobranym przykładom zdjęć i twórców udało się oddać wszystkie aspekty tej najbardziej wpływowej formy sztuki współczesnej ery – reportaże Henri Cartier Bressona i Martina Parra, portrety Diane Arbus i Annie Leibovitz, pejzaże Ansela Adamsa i Roberta Franka, humanizm Roberta Doisneau i konceptualizm Irvinga Penna. Nie sposób wyliczyć wszystkich fotografów i zagadnień prezentowanych w serii.



Seria nie jest jednak wyłącznie zapisem zmian jakie dokonywały się od początków fotografii aż do dnia dzisiejszego. Poznać tu można odpowiedź na pytanie na czym polega prawdziwy geniusz fotografii, poznać zdjęcia które zmieniły sposób w jaki widzimy siebie i nasze życie, zdjęcia, które zachwycały, poruszały i oburzały oraz dowiedzieć się co sprawie, że są one tak wyjątkowe.

http://warsztatyfotograficzne.pl/fotoklub-wf/geniusz-zaklety-w-fotografii/

Zawartość serii Geniusz zaklęty w fotografii:
Cz. 1 z 6. Uchwycić cienie

Uchwycić cienie nie tylko opowiada historię narodzin samej fotografii ale też jest próbą odpowiedzi na pytanie: po co jest fotografia? Jak to się stało, że obok nowych technologii jak kolej czy telegraf, fotografia stała się odkryciem przełomowym, które na dobre zmieniło postrzeganie i rozumienie ówczesnego świata? Autorzy dokumentu w interesujący sposób pokazują jak rewolucja Kodaka oddając aparat w ręce mas, uwolniła potencjał surrealizmu, zaskoczenia i przypadkowości w fotografii. W pierwszym odcinku serii Geniusz zaklęty w fotografii przedstawiono również historię Jacques – Henri Lartigue’a który jest doskonałym przykładem geniusza – amatora. Uchwycić cienie zawiera wywiady z Chuck’iem Close i David’em Byrne.

Cz. 2 z 6. Dokumenty dla artystów

Przez wiele lat po Pierwszej Wojnie Światowej fotografia była głównym medium. „Każdy, kto nie rozumie, fotografii “, jak powiedział węgierski artysta fotograf Lazlo Moholy-Nagy „będzie jednym z analfabetów przyszłości “. Dokładna, obiektywna i racjonalna fotografia była wykorzystywana do promowania radykalnej utopii Związku Radzieckiego oraz do zaprowadzenia porządku w chaosie Trzeciej Rzeszy. Ale podczas, gdy jedni doceniali fotografię za jej zdolność do obiektywnego dokumentowania, inni używali jej do badania irracjonalnego, subiektywnego i surrealistycznego naturalnego języka sztuki. Dokumenty dla artystów szczegółowo analizuje dzieła najwybitniejszych i najbardziej wpływowych fotografów współczesnych: Aleksander Rodczenko, August Sander, Man Ray, Eugene, Walker Evans i Bill Brandt. Z udziałem Martin’a Parr’a, Bernd’a i Hilli Becher, Joel’a Meyerowitz’a i Mark’a Haworth-Booth’a.

Cz. 3 z 6. W odpowiednim czasie, w odpowiednim miejscu

Być w odpowiednim miejscu, w odpowiednim czasie, w decydującym momencie, zbliżyć się – to właśnie czyni z fotografii najlepsze medium, które sprawia, że stajemy się naocznymi świadkiem tworzenia historii. Ale jak dobra jest fotografia w rozumieniu tego, co rejestruje? Czy zbliżenie się jest zawsze lepsze od stania w tyle i jak ważne są momenty, dla których fotografowie ryzykują życie, by je uchwycić? W odpowiednim czasie, w odpowiednim miejscu jest próbą odpowiedzi na pytanie jak fotografowie radzili sobie z dramatycznymi wydarzeniami jak D-Day, Holokaust czy Hiroszima. Dokument z udziałem legend Magnum – Philip’a Jones’a Griffiths’a i Susan Meiselas, żołnierza – fotografa Tony’ego Vaccaro oraz dziennikarza Jon’a Snow’a.

Cz. 4 z 6. Filmy na papierze

Amerykański fotograf Garry Winogrand powiedział, że robił zdjęcia, aby “zobaczyć, jak wyglądał świat sfotografowany”. Fotografowie zawsze mieli swoje deklaracje misji, ale trzy dekady po późnych latach 50-tych XX wieku nastąpił prawdziwy złoty wiek fotograficznej podróży. Program z fascynacją przygląda się podróży Roberta Franka przez lata 50-te Ameryki, atak William’a Klein’a na ulice Nowego Jorku, wytyczanie ludzkiej komedii w Central Park ZOO przez Garry’ego Winogrand’a, wnikliwa analiza ekscentryczności Tony’ego Ray’a Jones’a na angielskim wybrzeżu i wreszcie przewodnik po Memphis i Południowej Ameryce William’a Eggleston’a. Czwarty odcinek serii bada także pojawienie się koloru jako wiarygodnego medium dla fotografów, które w tamtych latach było tak kontrowersyjne jak Dylan grający na gitarze elektrycznej. Autorzy uwzględniają tu takie legendy jak William Klein, William Eggleston, Robert Adams, Stephen Shore, Joel Sternfeld, Joel Meyerowitz, Martin Parr oraz artystę Ed’a Ruscha.

Cz. 5 z 6. Jesteśmy rodziną

Po zdobyciu ulicy i drogi fotografowie zbliżyli się do ostatniej granicy – rodziny i siebie. Jesteśmy rodziną – to część o tym, co dzieje się, gdy fotografia przekłada osobiste relacje na język fotografii, gdy obcy, gwiazdy, kochankowie czy dzieci stają przed obiektywem. To część także o tym, co dzieje się gdy fotograf skieruje obiektyw na siebie – co stara się pokazać, ale także co stara się ukryć. Centrum programu są lata 70-te i 80-te XX wieku. Począwszy od dziwaków Diane Arbus (spotykamy tu Collin’a Wood’a – szalonego chłopca ściskającego granat w Central Parku) po konfrontacje Richard’a Avedon’a z gwiazdami takimi jak Marylin Monroe, od pamiętników Larry’ego Clark’a i Araki’ego po niewygodne intymne portrety rodzinne Sally Mann i Richard’a Billingham’a. Serial zabiera nas w podróż po najbardziej intrygujących pomysłach na fotografię samego siebie, w tym niezapomniane spotkanie, gdy Nan Goldin fotografuje transseksualistę Joey’ego.

Cz. 6 z 6. Szybkie oceny

Ostatni odcinek serii – Szybkie oceny zadaje pytanie ile warta jest dziś fotografia. Jedni twierdzą że 2,9 miliona dolarów, bo taką właśnie rekordową cenę osiągnięto na aukcji w Sotheby’s w lutym 2006 roku za wydrukowane zdjęcie Edward’a Steinch’a. inni odpowiedzą, że 1/29 miliardowa część tej wartości, bazując na obliczeniach, że w samym 2006 roku zostanie zrobionych 29 miliardów zdjęć przez same tylko aparaty w telefonach komórkowych. Fotografia nigdy nie była tak cenna i wszechobecna. Zwieńczeniem serialu jest badanie wpływu techniki cyfrowej która sprawia, że wszystko jest możliwe. Program przygląda się ponownemu odkrywaniu technik, które cofają fotografię z powrotem do XIX wieku. Z udziałem Jeff’a Wall’a, Andreas’a Gursky’ego, Gregory’ego Crewdson’a i jednego z wiodących chińskich fotografów Wang’a Qingsong’a.

Joel Meyerowitz BBC

 Joel Meyerowitz (born March 6, 1938) is a street photographer, and portrait and landscape photographer. He began photographing in color in 1962 and was an early advocate of the use of color during a time when there was significant resistance to the idea of color photography as serious art. {:)} In the early 1970s he taught the first color course at the Cooper Union in New York City[citation needed] where many of today's renowned color photographers studied with him.

cancelling contract

http://www.adviceguide.org.uk/england/consumer_e/consumer_common_problems_with_products_e/consumer_you_have_changed_your_mind_about_what_you_have_bought_e.htm

http://www.moneysavingexpert.com/shopping/consumer-rights-refunds-exchange#services

http://www.adviceguide.org.uk/england/consumer_e/consumer_common_problems_with_service_providers_e.htm

http://www.adviceguide.org.uk/england/consumer_e/consumer_common_problems_with_service_providers_e/consumer_changed_my_mind_e/cancelling_services.htm

http://www.consumeractiongroup.co.uk/forum/showthread.php?364057-How-to-cancel-!2-month-sim-only-deal-hutchinson-3-)

Wiliam Egglestone

Enter the void

An Insight into Richard Avedon

Garry Winogrand

Lee Friedlander

Kontratenor

Paris 2020

Paris, 2020. A beautiful couple, a city over-saturated by holograms and digital stream. A polaroid camera. Tomorrow will never be the same. Written, Directed and post-produced by Francois Ferracci. With Luka Kellou and Magali Heu Category:

Psy

Yesterday was 270.890.235 views Today 303583160

Turture garden

Mr Pustra, Missy Macabre and The Vivid Angel LIVE @ TORTURE GARDEN from Mr Pustra Official on Vimeo.

She people 1987

New York journalist visits her distant cousin for the first time to write an article about her hard life in the bayous of Louisiana. Journalist's wild drug addicted daughter just adds to tensions between two families' cultures.

Grande photographers

Haruki Murakami

A stranger among us 1992 dir. Sidney Lumet

Simply say

 ‘I’m taking a series of portraits of people who are blind. I’m interested in recording things that make other people uncomfortable.’ 

And most people find resonance with that, because they feel that it’s true.

SPOEK MATHAMBO - CONTROL dir. & shot by: Pieter Hugo & Michael Cleary

Control – a “darkwave township house” cover of the Joy Division classic She’s Lost Control – is the fourth single to be taken from South African producer/DJ Spoek Mathambo’s album, Mshini Wam. The video was shot in Langa, Cape Town was made using a cast made up mainly of kids from the local dance troupe, Happy Feet. Artist: Spoek Mathambo Directed & shot by: Pieter Hugo & Michael Cleary Edited by: Richard Starkey Produced by: Jon Day Production Designer: Mike Berg 2nd Camera: Ebrahim Hajee Assistant Director: Oliver Kruger Production Manager: Amanda Arbuckle Styling: Richard de Jager Props Master: Este Opperman Props Assistant: Mark Busak Props Driver: Alfa Mwinyimkw Cosmetic Make-up Designer: Clinton Aiden Smith SFX Make-up: Margueritte Blom & Daleen Badenhorst Make up: Candy Stylumdall SFX: Doug Hardy & Fedrico Zanolin Colorist: Jenine Lindeque Choreographer: Vanessa Brierley Dance Group Co-ordinator: Pindiwe Gxidolo Dance Group Co-ordinator: Siviwe Mbinda Dance Group Co-ordinator: Pamela Mtati PA: Remembrance Nkanana PA: John McDonald PA: Neil de Villiers Special thanks to the following companies: Panalux, Cosmesis, Hyperart, Stunt SA, Unity Film Location Management, Spirit Entertainment, Stratosphere Sound, Happy Feet, Likhwezi Marimba Dance Group, The Langa Hostel Committee

SPOEK MATHAMBO - CONTROL from spoek mathambo on Vimeo.

kissy mental home & City of rest phot. by Pep Bonet

The civil war in Sierra Leone (1991-2001) was labeled "the cruelest in Africa's recent history". It was characterized by destruction -- of property, but more so of human lives and values. Tens of thousands of civilians died, hundreds of thousands were raped, burnt, tortured, enslaved, mutilated. Many patients in Kissy Mental Hospital are psychotic because of severe drugs and alcohol abuse, others are traumatized by having participated as a fighter in the war There is a lack of staff, especially of trained staff. The hospital was rebuilt in 2006 and now patients have better beds and windows.

http://pepbonet.com/2007/10/portfolio/kissy-mental-home-sierra-leone/

Noor-Nikon Documentary Photography - Inregistrare video

click below to watch ;)

Noor-Nikon Documentary Photography - Inregistrare video

Rozmowa

cyt.
Spotkany przypadkiem Południowokoreański/Polsko/Amerykański poeta z którym odkrywamy intelektualną bliskość – pomimo wszystkich możliwych różnic. Rozmawiamy o szlachectwie (tak, tak), wojnie, stracie, która dotknęła nasze rodziny, o spuściźnie, która nas buduje, ale i ogranicza, o przechodzeniu pomiędzy kulturami, Biblii, Chrześcijaństwie i Judaizmie, współczesnej literaturze hebrajskiej (nic nie dodaje), historii Korei, Japonii, Chinach, Bliskim Wschodzie, amerykańskiej poezji, Wschodnim i Zachodnim Brzegu Jordanu i Wybrzeżach Stanów Zjednoczonych, o tym, co niewiadome i tym, co prawie pewne, o skończonym i nieskończonym procesie myślenia, o przemianach mentalności, nowoczesności i powrocie do tradycji, wolej woli i determinantach, poszukiwaniu siebie i współczesnej polskiej poezji oraz Piotrze Pazińskim....
http://miriamgonczarska.blogspot.co.uk/

Pedro UGARTE end Ed JONES - North Korea

North Korea, one of the world's most secretive countries, invited hundreds of foreign journalists to witness celebrations in April to mark the 100th anniversary of the birth of leader Kim Il-Sung, and the launch of a rocket considered by the US and its allies to be a cover for a ballistic missile test. Pedro Ugarte and Ed Jones, photographers based respectively in Hong Kong and Beijing, described their experience of the hard-line communist state as "traveling back in time."

Pedro Ugarte
Born in Chile, Pedro Ugarte started his career as a photograher at La Epoca newspaper in 1989. He joined AFP in Central America in 1991 before working in Latin America until 2001. He covered east Africa based in Nairobi until 2003 and was chief photographer for Israel and the Palestinian territories based in Jerusalem until 2007, before moving to New Delhi until 2011. He is now the photo director for Asia Pacific based in Hong Kong. Here he covers North Korea's countdown to the 100th anniversary of its founder's birth
http://www.guardian.co.uk/artanddesign/gallery/2012/apr/13/photojournalist-pedro-ugarte#/?picture=388610962&index=0


http://portfolios.afp.com/photographer/pedro-ugarte.html

Ed JONES

DSLR video introduction:

http://www.dslrnewsshooter.com/2010/01/08/agence-france-press-photographer-ed-jones-uses-5dmkii-to-shoot-wire-service-video/

http://www.bjp-online.com/british-journal-of-photography/feature/1650990/moving-images

riya

z 4 maqrca 2011 a moze starsze goliaszowe chuci moje wzniety brighton juz jutro

Sounds of Aranofsky and Tarantino - From Below

Sounds of Aronofsky from kogonada on Vimeo.

Tarantino // From Below from kogonada on Vimeo.

104 secunds of Kubrick

- Kubrick // One-Point Perspective

Kubrick // One-Point Perspective from kogonada on Vimeo.

Jodi Bieber - a documentary photographer from South Africa

Between Dogs & Wolves is the culmination of over ten years work by the award winning South African photographer Jodi Bieber. Beginning in 1994 after South Africa’s first democratic elections, the book focuses on a generation of young people growing up on the fringes of South African society. Bieber takes us into one of the toughest neighbourhoods of Johannesburg – into a world where gangs rule, where children live with HIV/Aids, and where prostitutes vary their rates depending on the colour of their clients. We meet David, a 19 year-old living life on the edge, in the poor white neighbourhood of Fitas; but we also discover children training as dancers and musicians, as well as a father and son trapeze act – all have their dreams of escaping their reality. This is a book that deals with the loss of innocence, and the instinct for survival – metaphors for the struggle that South Africa itself has faced over many decades. It is a world that resonates powerfully with both dreams and failures.

 http://www.jodibieber.com

 http://www.goodman-gallery.com/exhibitions/207

Photojurnalist - Justyna Mielnikiewicz

http://www.justmiel.com/gallery.php?ProjectID=14

XXYYXX - About You

Angel Haze - New York

Secretary - music by Cosmia by Joanna Newsom

Kaiser Chiefs - I Predict A Riot

Antony and the Johnsons - Cut the World

Amadeusz Jozwiak

http://www.amadeuszjozwiak.com

Neither here nor there_TRAILER from talesofturmoil.com on Vimeo.

Walt Disney's & Salvador Dali - Destino 2003

The film tells the story of Chronos, the personification of time and the inability to realize his desire to love for a mortal. The scenes blend a series of surreal paintings of Dali with dancing and metamorphosis. The target production began in 1945, 58 years before its completion and was a collaboration between Walt Disney and the Spanish surrealist painter, Salvador Dalí. Salvador Dali and Walt Disney Destiny was produced by Dali and John Hench for 8 months between 1945 and 1946. Dali, at the time, Hench described as a "ghostly figure" who knew better than Dali or the secrets of the Disney film. For some time, the project remained a secret. The work of painter Salvador Dali was to prepare a six-minute sequence combining animation with live dancers and special effects for a movie in the same format of "Fantasia." Dali in the studio working on The Disney characters are fighting against time, the giant sundial that emerges from the great stone face of Jupiter and that determines the fate of all human novels. Dalí and Hench were creating a new animation technique, the cinematic equivalent of "paranoid critique" of Dali. Method inspired by the work of Freud on the subconscious and the inclusion of hidden and double images. Dalí said: "Entertainment highlights the art, its possibilities are endless." The plot of the film was described by. Dalí as "A magical display of the problem of life in the labyrinth of time." Walt Disney said it was "A simple story about a young girl in search of true love."

Muse - Survival

Race, life’s a race And I am gonna win Yes, I am gonna win And I’ll light the fuse And I’ll never lose And I choose to survive Whatever it takes You won’t pull ahead I’ll keep up the pace And i’ll reveal my strength To the whole human race Yes i am prepared To stay alive I won’t forgive, the vengance is mine And i won’t give in Because i choose to thrive I’m gonna win Race, it’s a race But i’m gonna win Yes i’m gonna win And will light the fuse I’ll never lose And i choose to survive Whatever it takes You won’t ṗull ahead I’ll keep up the pace And i’ll refill my strength To the whole human race Yes i am the man Fight! Fight! Fight! Fight! Win! Win! Win! Win! Yes i’m gonna win

W poszukiwaniu swojej legendy - wyrazenie swojej Tworczosci

Gdy brak świetlistego rdzenia, jakim jest poczucie Misji, trudno o świadomy wybór, o mające sens decyzje. Tak długo, jak człowiek nie zna i nie realizuje swojej Misji – tak długo nie jest twórczy, tak długo nie żyje w zgodzie ze sobą. Tak długo też  – w sposób świadomy, lub ukryty – cierpi. Ten zaś, kto kroczy drogą swego posłannictwa otwiera się na swoją esencję – daje. Emanuje z niego owo "coś", co czyni go bardziej pogodnym, zintegrowanym, radosnym i ludzie instynktownie szukają jego towarzystwa.

wyraźna wizja przyszłości – niepodważalne przekonanie, że masz Misję, że czeka na Ciebie niezwykle ważne zadanie.


„Własna Legenda”. To jest to, co zawsze pragnąłeś robić.[...] Spełnienie Własnej Legendy jest jedyną powinnością człowieka. Wszystko jest bowiem jednością. I kiedy czegoś gorąco pragniesz, to cały wszechświat sprzyja potajemnie twojemu pragnieniu.
„Alchemik” – Paulo Coelho
http://corporate-wellness.pl/2010/06/znajdz-swoja-misje-i-zyj-z-pasja/

------------.....................------------------------


Świadomość i podświadomość to inaczej umysł obiektywny i subiektywny lub jaźń płytka i głęboka.

Świadomość - zależy od świata zewnętrznego. Pobiera informacje od pięciu zmysłów. Uczy się poprzez obserwację, doświadczenie, wychowanie. Jej główna umiejętność to logiczne myślenie.

Podświadomość, w odróżnieniu od świadomości nie jest zdana na pośrednictwo zmysłów. Postrzega świat bezpośrednio i bez refleksji – przez intuicję. Tutaj znajduje się siedlisko uczuć i magazyn pamięci.
http://monikaurbanska.pl/index.php?option=com_content&view=article&catid=39:rozwoj-osoboisty&id=67:poznaj-potg-podwiadomoci-

Michal Pudelka

http://michalpudelka.tumblr.com/page/4
http://www.flickr.com/photos/michal-pudelka/

Rodeny Smith ..

http://www.rodneysmith.com/portfolio

Black and white

Louis Faurer
http://photosofpeoplefrombeforeiwasborn.tumblr.com/

Robert Frank

http://everyday-i-show.livejournal.com/81403.html

Fish chowder

The Fisher King dir. Terry Gilliam

Henri Cartier - Bresson Just Plain Love

dh hy6w 64

 

b

 

sa

History of transvestitism

According to Ady Jean-Gardy’s “Carnaval Histoire”: “Male transvestitism goes on throughout the 18th century, mercilessly mocking the effete lords of French nobility.”

Leah Gordon, Haiti 

1792, Chevalier d'Eon, french diplomat lived in London 1762-1777 as man, and from 1785-1810 as a woman and, during both periods, he enjoyed considerable fame in international politics, high society and popular culture.

Long before he lived publicly as a woman, d’Eon was feted as a famous soldier, champion fencer and diplomat who negotiated the Peace of Paris in 1763. 

Maria Komornicka, born 1876

circa 1898 changed gender as Piotr Odmieniec Włast

Are You ignoring me?

ona to w piatek napisala...


Dziś w chambre de bone bal kreślarzy 
Każdy wytworny jest jak lord 
Nikt dnia im wspomnieć się nie waży 
Ni pracy, praca - chamski sport 
Odbijaj flaszkę, żądy nie kiełznaj 
Na orbitę wszyscy wraz 
Bo gdy tak człek od rana pełza 
To wieczór spędzić chce wśród gwiazd...


a potem, dzisiaj...


Dostalam dwa tygodnie urlopu i jestem w paryzuu kolezanki. ale jest zajebiaszczo dzis bylam na wiezy, dwie godziny stania w kolejce. Potem rejs po sekwanie. Umieram z zachwytu. Sciskam Cie bardzo mocno jak wroce to sie odezwe.r

Maybe we can make it happy >..............??????


Tell me would it make you happy baby???????




o kobietach wciaz mysle, maria komornicka dzisiaj sie pojawila...




a moze o uczuciach jednak mysle, zdajac sobie teraz sprawe, ze jakis  pierwiastek subtelnosci jest we mnie, ale nie na tyle by byl w stanie przezwyczezyc ziemianstwo..


GENETYKA




THE TIMES:


5 MILIONOWY MA;LY CZLOWEK IN VITRO SIE URODZIL!!!!!!!!!!!
01.07.2012




napisano/powiedziano - sa jednostki bardziej uwrazliwione i subtelniejsze od innych


szukam tych uwrazliwien.....

Polish mythology - Stara basn dir. Jerzy Hoffman

Leah Gordon - Caste

Photographer and artist Leah Gordon explores the practice in Haiti of grading skin colour from black to white, referred to as Caste, in a series of new photographs.

The system, which revealed the extent of racial mixing in 18th century colonial Haiti, moves through black to white in nine degrees. It was developed by a French colonist, Moreau de St Mery, living in the Caribbean country during slavery, and reveals the horrifying - and cod scientific- racism of the time.

Mery classified the nine degrees of colour, from pure black to 1/8 white and 7/8 black. The terminology he chose was borrowed from mythology and is offensively bestial: Sacatra, Griffe, Marabou, Mulatre, Mamelouque, Quarteronne and Sang-mele to White.

Gordon was inspired by these strange racial classifications to make photographic portraits (in black and white) of the nine skin varieties. She positions herself at one end of the scale as the 'Blanche' and her partner, the Haitian sculptor Andre Eugene, at the other end.

Leah Gordon - Canaval

Since the earthquake in January 2010, a proliferation of horrific media images have reinforced an ongoing narrative of Haitians as victims – of disaster, of poverty, of corruption. Rarely is Haiti’s incredibly potent colonial history mentioned. Between 1791 and 1804 Haitians led the only successful slave revolt in history which resulted in the abolition of French colonial rule, and in Haiti becoming the first black-led republic. Photographer Leah Gordon’s stunning images of Haiti tell the story of a country intimately in tune with its past. We caught up with her at Riflemaker Gallery where her current exhibition, The Invisibles, is showing until September 10, to find out more.

You first went to Haiti in 1991, what brought you there?

I had just finished a postgrad in photography and had this feeling that I should go away somewhere. I was watching the Holiday programme, presented by Jill Dando. She was in the Dominican Republic expounding what a fantastic family holiday it would be. Then she turned to the camera and said, “I must warn you it shares the island with this other country called Haiti. Don’t go there by accident because it has dictatorships and military coups and black magic and Voudou.” Within a month I was on a flight to Port-au Prince.

What was it about Haiti that you found so inspiring?

I think at first it was the politics. It seems quite blurred now but at that time there was a lot of clarity. Aristide had just been inaugurated as president and he seemed to be a genuinely progressive, socialist figure in that region at that time. No-one had been let down by him. There was a sense that this dynasty of dictators was coming to an end and that good had prevailed over evil. Everything seemed incredibly positive.

What do you think are the biggest misconceptions about Haiti?

Haiti’s tagline is always ‘the poorest country in the Western hemisphere’ rather than ‘the first ever black republic in the western hemisphere’ or ‘the only successful slave revolt in history.’ The slave revolt was so potent and it has been written out of history. Instead a major demonization of the country was written in. If you mention Santería or Candomblé, which are African American religions practised in Cuba and in Brazil, people don’t immediately think of zombies, pins in dolls, sorcery but the minute you say Voudou all of those things are evoked. Haiti has become an epicentre of western colonial and racist anxieties.

Why did you choose the title The Invisibles for your current exhibition at Riflemaker Gallery?

The Invisibles is what Haitians call the spirits. This show is quite mixed but I think what links all the images is this idea of spirit. Photography has always has been excluded from religion. I think it’s interesting that all religions are hyper aware of the power of the visual arts. Religions embrace visual arts as much as they avoid them because our world now is so visual so there’s a stressful edge between religion and the visible and invisible.

Is it that tension in particular that attracts you to religion as a subject matter or something else?

Religion is a theme that I constantly deal with but I’m not religious. I would call myself a superstitious atheist. There’s power to whatever it is and it affects me but I don’t buy into any religious organisation. I did a project recently where I asked lots of atheists how they visualised the divine. Only one person said they didn’t have a visual imagination of the divine because they were an atheist. Everyone else came up with something and their ideas were so interesting: an egg, an ox’s heart, a line of cocaine, the sky. I was photographing these things, looking at how to represent the divine but you can’t represent the divine. In a way I’m more interested in what photography can’t show than what it can, although I do love what it can show.

To what extent do your photographic subjects participate in the construction of the image?

With the studio ones, there is total participation. The Kanaval ones are an interesting set. I use a 50 year old camera and a hand held light metre. I wander the streets holding this funny camera. I say, in Kreyòl, “do you mind if I take your photograph?” There’s a negotiation about whether I’m going to pay them, which I do. Then I hang around for ages, fiddling with the camera to get it right. It’s almost like we create a little photo studio on the street. They’re not carnival pictures. The photograph always takes place away down a side street.

So are these people who have wandered away from the main carnival?

This is the amazing thing about this carnival – it doesn’t have a parade. I mean when you think about it, who invented parades? The bourgeoisie. The real Kanaval is just a whole carnival of flâneurs and meanderers. It’s hard because you go out and go, “Where are they?” and someone says, “I think I saw a donkey wearing trousers down that way” or “I think I saw some winged people round there” and you have to wander the whole town looking for them. Now they are desperately trying to make them parade up one road where all the rich people can have stands. They’re going to sell drinks and have advertising. Once you parade, you lose the narrative. You just get spectacle.

Tell us a bit about the Ghetto Biennale in December last year.

In 2006 I made a film about a group of artists from Port-au-Prince called the Sculptors of Grand Rue. I got to know them well and in fact have been in a relationship with one of them ever since. We were talking and they were saying, “why don’t we get invited to biennales?” Then someone said “why don’t we bring the biennale to Haiti?” And we did. We had no funding. We just set up a website. Artists came from the UK, American, Tasmania, Spain, Italy and Germany. Everyone paid for their own flights and hotel. It had something very different. It had an energy I haven’t seen with art in Britain for ages, it was like a happening in the 60s – it was so wild.

What effect has the earthquake had on the Ghetto Biennale?

When we started the Ghetto Biennale I never saw it as a development project, it was purely an art one, but two weeks later the earthquake happened and it seemed to just change itself. All the connections that had been made with the visiting artists became very strong. I’ve been invited to speak at Prospect which is the new biennale in New Orleans. It was created after the floods as a method of redevelopment. Our biennale was almost an anti-biennale. It wasn’t to do with tourism or development or any of those issues. I have to be careful because I don’t want it to suddenly morph into one of the ones where people go ‘this biennale brought in 3 million pounds and 20, 000 tourists to Haiti’. I’d end up being like the bourgeoisie with the parades.

http://ww.dontpaniconline.com/magazine/arts/leah-gordon

http://www.leahgordon.co.uk

Behind the masks: the photographs of Phyllis Galembo

Phyllis Galembo's fascination with costume began as a child, when she would go trick-or-treating near her home in Long Island, New York, often alone, dressed in a variety of ensembles made by her mother.
'I still remember the bric-a-brac that she used to fashion my outfits,' Galembo says. 'This is where my lifelong obsession began. I collected Hallowe'en costumes for over 15 years.'
After studying photography and printmaking at the University of Wisconsin, in the 1970s she began photographing subjects wearing festival costumes. 'I have a lot of pictures of my friends as upside-down Easter baskets,' she says.
Then, in 1985, she travelled to Nigeria to photograph priests and priestesses with their traditional costumes and ceremonial objects. 'I was fascinated by the idea of ritual clothes that had spiritual, transforming power. I followed the story to Haiti, where the priests and priestesses of voodoo are believed to transform via their clothing into magical beings. Once I discovered the Jacmel Kanaval [Haiti's pre-Lenten festival], I felt I had found my metier in the masquerade.'


Masquerading has a long history in Africa. Long before the Europeans arrived the tradition criss-crossed the continent, giving birth to endless variations. Galembo, now a professor of fine art at Albany University in New York, has spent more than 20 years capturing the masquerade's myriad forms, following festivals and carnivals across Nigeria, Benin, Ghana, Sierra Leone and Burkina Faso, and chronicling their re-emergence in places such as Haiti as a result of the African diaspora.

As alien as her images seem, Galembo - who describes her interest as 'both artistic and anthropological' - says that they are only a more strident embodiment of rituals that feature heavily in the West. They are celebrations to give thanks for spring, fertility and prosperity; to banish the threatening forces of the winter; to poke fun at authority figures - they are their Hallowe'en, their harvest festival, their Notting Hill, Rio and Venice carnivals.
In Ghana the tradition began as a party. From the late 19th century Europeans living in the port of Winneba would celebrate New Year by donning masks and dancing at the town's bars. In the early 1920s two local men, Abraham and Yamoah, annoyed at not being invited, created a rival masquerade of their own. They called themselves the Nobles, and made comical costumes that satirised religious figures and local bureaucrats.
Such was their success that rival groups formed, some boasting hundreds of members. By the 1950s Ghana's masquerade had become a national, annual competition. For a week from Boxing Day clusters of outlandish figures march together through the streets all over the country, in costumes that have taken up to a year to create. African masking generally invokes deities, nature spirits and ancestors.

In north-west Zambia, once a year the elders select boys aged between seven and 13 to participate in initiation ceremonies known as Mukanda. Over several months in an isolated bush camp the boys learn about their roles as husbands and fathers. When Mukanda is complete the village celebrates the boys' transformation by calling on ancestral characters known as Likishi. In masks made from beeswax slathered over twigs and cardboard, and body costumes woven from sisal, the Likishi masqueraders perform a frenetic dance to entertain and scare the audience. There are more than a hundred different characters, with new ones added all the time. Some of them reflect the modern world, such as Honda, Helicopter and Airplane.
Galembo's images all follow a similar pattern. She never uses a studio, but seeks out bare walls of houses and clearings in the woods, against which she photographs her subjects, usually full-length. She lights each scene meticulously, setting up her equipment at dawn, then waiting for the masqueraders to arrive.

'Often we would work the day after our first meeting with the local chief, which was usually sweetened with gifts of cash and gin,' she says. 'Masqueraders would then show up in twos or threes, followed by children and onlookers. Once a whole troupe arrived by motorcycle.' Galembo's photographs celebrate, above all, the creativity and ingenuity of the costume-makers, whose skills are passed down through many generations.
They plunder material from tar to lizard excrement, sugar syrup, coal dust, leaves, cowry shells, roots, sisal, gourds and shredded plastic to achieve their effects. Some, particularly in Haiti, use grimy pigments to colour their skin from top to toe, adding real animal skins and even stuffed heads to complete their look.
Galembo's images have now been collected into a book, Maske, introduced by Chika Okeke- Agulu, an assistant professor of art at Princeton University and a native of Umoji in eastern Nigeria, where some of Galembo's photographs were taken.
Masking, he points out, is in decline, suffering from the political, religious and cultural pressures on traditional modes of life. 'What is remarkable is that it has not declined more,' he writes. 'And yet it makes one wonder - with great regret - what knowledge of masking in Africa is now forever lost.'

http://www.telegraph.co.uk/culture/photography/8067153/Behind-the-masks-the-photographs-of-Phyllis-Galembo.html

http://www.galembo.com/

Pertwee, Anderson & Gold NANCY FOUTS

(...)
 In this first foray into t.., I’m hoping to share some of my ideas, inspirations, images and articles on everything from contemporary art to psychogeography, food culture and urban landscaping. Travelling through the city of London I’m constantly inspired by the people, events, exhibitions and secrets it holds, and where better to document these encounters than out here in the inter-ether.

(...)
A freelance writer and arts editor, experimental foodie with Animal Vegetable Mineral, marketing and new business manager at THIS IS Studio, late night coffee drinker and full time cake enthusiast.
http://fi-russell.tumblr.com/

Jamie Cullum BBC3 music list 26.06.2012

This week, Jamie is joined by one of his favourite singer-songwriters and pianists, Regina Spektor.
They speak about Regina's upbringing in Moscow surrounded by classical music and illegal Western music. She talks about moving to New York and how her feelings of being an outsider and frustration at trying to be a classical musician led to her unique style of writing.
Having recently released a new album called What We Saw From The Cheap Seats, the pair reflect on the musical journey of this album.

Betty Carter — Jazz (Ain’t Nothing But Soul)
The Modern Sound Of Betty Carter, ABC
Eddie Lang — April Kisses
OKeh Records
 Tom Waits — Lucky Day
The Black Rider, Island Records
 Sonny Stitt — Surfin’
Now!, Impulse Records
Criolo — Bogotá
Nó Na Orelha, Sterns Music
Regina Spektor Interview
 Ani DiFranco — Napolean
Dilate, Righteous Babe
 Regina Spektor — Samson
Songs, Self-Released
Regina Spektor — Open
What We Saw From The Cheap Seats, Warner Music
Louis Armstrong And Duke Ellington — It Don’t Mean A Thing (If It Ain’t Got That Swing)
The Great Reunion, Roulette Records
 John Surman — Whitman’s Wood
Saltash Bells, ECM Records
Michael Garrick Trio — Man, Have You Ever Heard
Moonscape, Airborne Records
Neneh Cherry And The Thing — Golden Heart
The Cherry Thing, Smalltown Supersound

Purple Tv.fr

http://purple.fr/television/music/

Dossier Journal

http://dossierjournal.com/look/

New York City Municipal Archives: http://nycma.lunaimaging.com/luna/servlet/RECORDSPHOTOUNITMAN~2~2

Woodkid - Iron

  More of this artist;
http://www.yoannlemoine.com/

Sexy people - pics from 80' to now

http://www.sexypeople-blog.com/2010_06_01_archive.html